czwartek, 15 listopada 2007

Śpiwór - należy uważać, jaki się kupuje

Zasadniczo śpiwory można podzielić ze względu na materiał wypełnienia. Mamy więc śpiwory z naturalnego puchu i sztuczne. Każdy rodzaj ma swoje zalety i wady. Puch naturalny ma bardzo dobre właściwości izolacyjne, łatwo go skompresować i ma niewielką wagę. Łatwo jednak przyswaja wilgoć, tracąc przy okazji swoje właściwości izolacyjne. Z kolei śpiwory ze sztucznym wypełnieniem nie są tak wrażliwe na wilgoć, łatwiej jest je wysuszyć, no i są tańsze od puchowych. Śpiwory sztuczne są wypełnione warstwą włókien poliestrowych pokrytych cienką warstwą silikonu.
Przed zakupem śpiwora zastanów się, w jakich warunkach przyjdzie ci go używać. Zazwyczaj w górach trudno jest utrzymać śpiwór (jak i wszystko) całkowicie suche, dlatego moim zdaniem lepsze są śpiwory ze sztucznym wypełnieniem. Jeśli jednak zdecydujesz się na puch, pamiętaj, aby śpiwór transportować np. w foliowym worku. Przy zakupie zwróć też uwagę na stosunek puchu do pierza (drobne piórka zapewniają nadymanie się komór). Najlepsze są śpiwory ze stosunkiem 90/10.
Przy zakupie śpiwora należy też zwrócić uwagę na inne szczegóły: najlepszą formą śpiwora jest mumia. Śpiwór musi mieć kaptur, wielkość otworów (do ściągnięcia kaptura i wejściowego) powinna być regulowana linkami od wewnątrz, na zamek błyskawiczny powinna być przewidziana zakładka - tą drogą traci się wiele ciepła.
Zwracaj zawsze uwagę na zakres temperatur podany na etykiecie. Zazwyczaj podawane są cztery zakresy temperatur: minimalna - komfort - maksymalna, np. -10,-5,+10,+25 oznacza, że komfort spania przy idealnych warunkach założonych przez producenta są w zakresie -5 - +10 st. Celsjusza. Producent zakłada, że śpiący człowiek nie jest bardzo zmęczony, ma dobrą przeminę materii, nie śpi bezpośrednio na ziemi i jest osłonięty od wiatru. Dlatego lepiej zabezpieczyć się przed przykrymi niespodziankami i kupić śpiwór z pewnym zapasem temperaturowym. Gdy jest gorąco można śpiwór rozpiąć lub przykryć się nim jak kołdrą. Jeśli uważasz, że twój śpiwór nie jest dostatecznie ciepły, zamiast kupować od razu nowy, możesz spróbować go ocieplić. Kup polar (np. 200), uszyj z niego worek, który później wkładaj do śpiwora. Możesz wszyć z boku zamek błyskawiczny, aby było łatwiej do niego wchodzić, a dzięki temu będziesz też mógł go używać jako koca. Dobrze jest też w jakiś sposób zamocować go do śpiwora, abyś się nie zaplątał w czasie snu, np. poprzez wszycie rzepów wewnątrz śpiwora i na ociepleniu.

niedziela, 7 października 2007

Śpiwór mumia

Czy zastanawiałeś się dlaczego śpiwory mają kształt mumii?

Taki kształt śpiwora podyktowany jest głównie dwoma najważniejszymi dla śpiwora parametrami:

  1. Ciężarem (są lżejsze), oraz objętością śpiwora po zapakowaniu do pokrowca. Wynika to z faktu, że nadając taki kształt wyeliminowano zbędny materiał
  2. Są cieplejsze. Wynika to z kolei z faktu, że w przypadku dopasowania kształtu śpiwora do kształtu sylwetki człowieka (a mumia ma właśnie taki kształt) eliminuje się "zimne" przestrzenie, zmniejszając tym samym ilość powietrza do nagrzania przez wydzielane przez człowieka ciepło, oraz zmniejsza się ilość wychłodzonego powietrza, zawartego w "pustych" przestrzeniach. Zaletą śpiworów prostokątnych jest możliwość ich rozpięcia i rozłożenia do kołdry.

Przestrzenie "zimne", oraz "zbędne" oznaczone są kolorem niebieskim.

źródło: http://wisport.com.pl/

poniedziałek, 1 października 2007

Kupując śpiwór

Opisz sprzedawcy w jakich warunkach i o jakiej porze roku będzie używany - to pomoże w doborze odpowiedniego śpiwora. Większość firm podaje zakres temperatur w których czujemy się komfortowo, ale z doświadczenia wiemy, że aby spać spokojnie, należy dodać do podanej temperatury minimum komfortu 4-6 stopni.

wtorek, 25 września 2007

Przykłdowy śpiwór typu mumia

Wymiary:230 x 80/60 cm
Opis produktu: typ mumia, powłoka zewnętrzna wodoodporny poliester, powłoka wewnętrzna poli-cotton, wypełnienie włókno poliestrowe hollow -fiber, ściągany kaptur, dwustronnie otwierany suwak, kołnierz termiczny dodatkowo podnoszący komfort cieplny, dodatkowa wewnętrzna pokrywa suwaka zapobiegająca przenikaniu wilgoci do środka, kieszeń wewnętrzna, dodatkowe zabezpieczenie na rzep zapobiegające otwieraniu się śpiwora, zaczepy na końcach pozwalające na powieszenie śpiwora, komfort cieplny 0 st. C - +25 st. C, waga o.k. 1,4 kg, opakowanie z poliestrowego worka z redukcją objętości i opisem

źródło: http://www.cardinal.semi-line.com.pl

wtorek, 11 września 2007

Nowy śpiwór

Podstawowe informacje - dobierając dla siebie śpiwór musimy poniekąd zaufać producentowi. Najczęściej na workach jest opisany zakres temperatur minimalnych, maksymalnych, optymalnych. Nie są to jedyne kryteria którymi powinniśmy się kierować. Nie dają one zupełnego obrazu o właściwościach śpiwora. Na metkach czy w katalogach jest często zdecydowanie ważniejszy opis dotyczący jakości włókien, ilości wypełnienia, ilości warstw. Dzięki temu możemy mieć jaśniejszy pogląd i większe zaufanie do danego producenta.

Niestety nasze warunki psychofizyczne również wpływaja na odczuwanie zimna i ciepła. Głód, niewyspanie, zła kondycja psychiczna spowoduje na pewno że będzie nam mniej komfortowo w śpiworze w którym zawsze czuliśmy się dobrze). Pamiętać również należy o doborze odpowiedniego rozmiaru. W za długim bedzie się gromadziło nieogrzane powietrze i nogi będą marzły.

niedziela, 2 września 2007

Śpiwór śpiworowi nie równy

Tym razem ekipa testerów miała niebezpieczne zadanie przetestowania śpiworów. Niebezpieczne? Tak, tak, bo jeśli przez plecaki groził im co najwyżej dyskomfort podczas wycieczki, przez buty – obtarcia, problemy ze ścięgnem Achillesa i marsz w mokrych butach, w trakcie testowaniu śpiworów można było zamarznąć.

(fot. n.p.m.)
Oczywiście przesadzam, w końcu wszyscy uczestnicy testów chodzą po górach od lat i wiedzą – jeśli nawet producent podał zbyt optymistycznie parametry – czego się można po danym modelu spodziewać.

Oceniany był przede wszystkim komfort termiczny, waga i wielkość po spakowaniu oraz jakość wykonania. Osobnej ocenie podlegały worki kompresyjne na śpiwór. Na szczęście w ciągu ostatniej zimy panowały zmienne warunki atmosferyczne, nie brakło nawet siarczystych mrozów.

Śpiwór jest jednym z najważniejszych elementów wyposażenia górskiego na wędrówkach z biwakami. Bardzo często staje się jedynym miejscem, w którym można się przespać lub odpocząć, odizolowując ciało od warunków atmosferycznych. W trakcie długotrwałych wędrówek w warunkach zimowych ciepły śpiwór umożliwia wypoczynek fizyczny i daje duży komfort psychiczny. Gdy mam ze sobą zimą dobry śpiwór, wiem, że praktycznie w każdych warunkach i w każdej sytuacji sobie poradzę.

Właściwy wybór śpiwora ma znaczenie zarówno podczas weekendowego wyjazdu za miasto, jak i w czasie wielodniowych zimowych ekspedycji. Latem lub podczas wędrówek od schroniska do schroniska nie musimy nosić ciepłego, a więc ciężkiego i drogiego śpiwora, natomiast zimą dobry śpiwór może zadecydować o szansach przeżycia załamania pogody.

O śpiworach pisaliśmy w artykule „Kołderka Charliego” w numerze 8/2001 „n.p.m.”, a temat temperatur komfortowych i ekstremalnych szczegółowo opisano w numerze 12/2005 „n.p.m.”.

Wiadomości ogólne

Śpiwór podczas noclegu w górach powinien zapewnić naszemu ciału optymalną dla snu i wypoczynku temperaturę. Ponieważ nie istnieje idealny śpiwór na wszystkie warunki klimatyczne, tylko dobrze definiując nasze potrzeby, możemy wybrać produkt optymalny.

Za utratę ciepła naszego ciała są odpowiedzialne cztery procesy fizyczne: konwekcja powietrza, przewodzenie ciepła przede wszystkim do podłoża, ciepło parowania potu i promieniowanie. Dwa pierwsze czynniki są najbardziej znaczące w tym zestawieniu. Dlatego nie są wskazane zbyt obszerne śpiwory oraz konieczne jest stosowanie dobrej karimaty.

Przy projektowaniu śpiworów nie bierze się pod uwagę płci użytkownika. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że w tych samych warunkach atmosferycznych zazwyczaj kobiety potrzebują cieplejszego śpiwora niż mężczyźni. Związane to jest z gorszym na ogół krążeniem obwodowym krwi u kobiet. Osoba wybierająca śpiwór, musi mieć świadomość, jak bardzo jest wrażliwa na zimno. Jest to sprawa indywidualna i nie idzie w parze ze wzrostem bądź wagą ciała.

Należy podkreślić, że śpiwór nie grzeje, a jedynie izoluje i magazynuje energię produkowaną przez ciało ludzkie. Wycieńczony i wychłodzony człowiek (ofiara wypadku) będzie odczuwał dotkliwiej zimno w tym samym śpiworze niż osoba zahartowana i najedzona.

Lepiej wybrać śpiwór trochę cieplejszy niż potrzebujemy – unikniemy wówczas szczękania zębami w sytuacji pogorszenia pogody. Idealnie byłoby mieć dwa śpiwory: jeden lekki, używany późną wiosną, latem i wczesną jesienią (może być z wypełnieniem syntetycznym), drugi – cieplejszy, puchowy na zimę i trudne warunki atmosferyczne.

Zakresy temperatur

Producenci śpiworów dosyć niefrasobliwie podają na etykietkach zakresy temperatur. Na ogół są podawane dwie liczby, temperatura minimalna i maksymalna, w jakich można śpiwora używać, ale od pewnego czasu obowiązuje norma EN 15357, ściśle określająca sposób badania śpiworów i określania temperatur: komfortowej, komfort limit i ekstremalnej.

(fot. n.p.m.)
Norma EN 13537 wprowadza następujące definicje:
TMAX – górna granica temperatury otoczenia, w której „standardowy” człowiek śpi komfortowo w śpiworze bez nadmiernego pocenia się w następujących warunkach: suwak dwukierunkowego zamka rozsunięty od dołu, ewentualnie rozpięte – w niektórych modelach – otwory wentylacyjne, ręce na śpiworze, głowa na kapturze.
TCOMFORT – minimalna temperatura otoczenia, w której „standardowa” kobieta śpi komfortowo przez minimum osiem godzin.
TLIMIT – minimalna temperatura otoczenia, w której „standardowy” mężczyzna śpi komfortowo przez minimum osiem godzin.
TEXTREME – minimalna temperatura otoczenia, w której śpiwór jest w stanie ochronić organizm „standardowej” kobiety przed hipotermią (obniżenie temperatury ciała prowadzące w konsekwencji do utraty zdrowia, a nawet życia). Przekłada się to na sześć godzin niespokojnego snu, a raczej krótkich drzemek, przerywanych okresami aktywności ruchowej w celu pobudzenia krążenia i metabolizmu, bez obniżenia temperatury powierzchni ciała do niebezpiecznej dla zdrowia wielkości.

We wszystkich opisanych wyżej sytuacjach zakłada się, że użytkownik śpiwora ma na sobie jak najmniej bielizny, leży na dobrze izolującej od podłoża macie, jest najedzony, nie odczuwa pragnienia i nie znajduje się w stresie. „Standardowa” kobieta waży 60 kg, a mężczyzna – 80 kg.

Osobę dokonującą wyboru śpiwora powinny interesować tylko dwie temperatury: komfortowa (TCOMFORT) i dolna granica komfortu (TLIMIT). Temperatura ekstremalna jest podawana wyłącznie w celach informacyjnych (aczkolwiek jest wyznaczona dokładnie dla „standardowej” kobiety). W ekstremalnych sytuacjach, gdy niejako „ocieramy” się o ryzyko hipotermii, jest bardzo prawdopodobne, że jesteśmy zmęczeni, głodni, spragnieni, a nasza kondycja psychiczna nie jest najlepsza. Wszystkie te czynniki mogą drastycznie zmniejszyć naszą odporność na zimno i w efekcie doprowadzić do wychłodzenia organizmu w wyższej niż ekstremalna dla danego śpiwora temperaturze otoczenia. Błędy wyznaczenia stałych fizjologicznych mogą być obarczone błędem statystycznym wielkości 20-30 proc. (o tyle mniej więcej nasz organizm może się różnić od „strandardowego” człowieka). Temperatura ekstremalna (TEXTREME) nie może być brana pod uwagę przy zakupie śpiwora, planowaniu lub wyborze trasy.

Niektórzy praktykują sen w śpiworze w ubraniu, co w niewielkim stopniu zwiększa parametry termoizolacyjne układu ubranie+śpiwór pod warunkiem, że śpiwór ma dobre parametry termiczne. Przed snem należy się przebrać w nieprzepoconą bieliznę, najlepiej termoaktywną. Zapewniamy w ten sposób dobre osuszanie skóry i komfort snu.

Temperatury komfortowa i ekstremalna są podawane wówczas, gdy zakłada się używanie karimaty. Omawiane powyżej temperatury odnoszą się do warunków bezwietrznej i suchej pogody.

Formy śpiworów i ich dopasowanie

Zasadniczo można wyróżnić obecnie trzy typy śpiworów: kołdra, mumia i specjalistyczne (np. dla myśliwych z rękawami). W górach raczej wyłącznie będziemy używać śpiworów typu mumia, latem można też korzystać ze śpiworów typu kołdra.

Rozróżniamy także kilka typów szycia komór śpiworów puchowych (bądź wypełnianych sztucznym puchem):
* pikowane – dwie warstwy materiału są przeszyte na wylot, a powstałe komory wypełnione puchem (stosowany w szyciu kołdry)
* komory typu H – dwie warstwy materiału są połączone paskiem materiału, przekrój wygląda jak litera H – poprzeczkę stanowi dodatkowy materiał (najczęściej stosowany w szyciu kurtek puchowych)
* komory typu S – dwie warstwy materiału są połączone paskiem materiału po skosie, tak żeby szwy nie znajdowały się jeden nad drugim (rozwiązanie trudniejsze, oznaczające droższą produkcję, ale zapewniające lepsze właściwości izolacyjne – obecnie najczęściej stosowany sposób szycia śpiworów)
* komory typu T – komory w kształcie trapezu lepiej stabilizują położenie puchu i zapobiegają przesuwaniu się wierzchniej warstwy materiału w stosunku do wewnętrznej
* komory typu V – pomiędzy dwoma warstwami materiału znajduje się trzecia, przyszyta na przemian do dolnej i górnej warstwy; bardzo trudne szycie (wiem, bo sam sobie taki śpiwór uszyłem), ale gwarantuje świetne własności izolacyjne śpiwora, obecnie stosunkowo rzadko stosowane
* komory typu cegła – przekrój komór jest podobny do ceglanego muru (w śpiworach „ekstremalnych” i „wyprawowych”).

Opracowanie Wojciech Wierba

Zdjęcia archiwum redakcji, materiały prasowe firm

środa, 29 sierpnia 2007

Karimata - naprawdę przydatna

Jest to nieodzowna część sprzętu do spania. Można powiedzieć, że tworzy wraz ze śpiworem komplet. To znaczy, że nawet jeżeli posiadamy najcieplejszy śpiwór to bez dobrej karimaty na niewiele on się zda. Dlaczego? Dlatego, że nawet śpiwór z najlepszego puchu czy ociepliny syntetycznej jest zgnieciony przez nasze ciało od strony podłoża. I jaka tam jest izolacja ? Prawie żadna. Dlatego jedyną metodą na izolację od strony podłoża jest dobra karimata. W warunkach ekstremalnego zimna na karimacie będzie osadzał się śnieg, a my ciężarem ciała będziemy go wcierać w śpiwór. Dlatego na zimę najlepszym rozwiązaniem jest karimata, która posiada rowki lub wgłębienia w których będzie się gromadziła woda.
źródło: http://www.expeditions.pl/?id=03010

piątek, 24 sierpnia 2007

Karimaty

Maty izolujące są nieodłącznym towarzyszem śpiworów, zwłaszcza jesli wędrujemy i nocujemy w górach. Można wyróżnić kilka typów:

* klasyczne karimaty
* materace dmuchane
* materace samonadmuchujące się
* maty aluminiowe

Klasyczne karimaty wykonane są z gąbki PE o zamkniętych porach. Taka gąbka nie chłonie wilgoci i jest sprężysta. Karimaty wykonane z materiału o nazwie Evazote charakteryzują się czarnym kolorem i uznawane są za najlepsze. Materace dmuchane nadal mogą być z powodzeniem używane w górach. Oczywiście są to materace z nylonu o niskiej wadze. Zapewniają duży komfort i bardzo dobrą izolację, niestety są wrażliwe na przebicia. Dodatkowym problemem jest nadmuchanie takiego materaca zimą gdy wilgoć z oddechu zamarza wewnątrz materaca. Materace samonadmuchujące się rozwiązały ten problem choć również narażone są na przebicia. W tym przypadku nawet przebity materac stanowi pewną izolację (gąbka PE w środku). Są znacznie cięższe od karimat. Warto w góry brać materac grubszy ale krótszy. Długość ok. 120 cm wystarcza do podłożenia pod całe ciało za wyjątkiem nóg. Maty aluminiowe charakteryzują się niską wagą ale mają krotką żywotność i nadają się raczej jako maty awaryjne lub podczas biwaku na sianie w bacówce. Karimatę możemy nosić w pokrowcu lub bez, przypiętą na zewnątrz plecaka (lepiej jednak w pokrowcu). Materace dmuchane i samonadmuchujące się nosimy bezwzględnie w pokrowcu aby uniknąć uszkodzeń podczas transportu. Chciałbym tu jeszcze wspomnieć o hamakach. Niezastąpione podczas biwaku w ścianie mogą być używane w terenach leśnych. Wchodzenie i wychodzenie ze śpiwora rozłożonego w hamaku to niezła gimnastyka. Karimata lub mata aluminiowa jest tu niezastąpiona, musimy jakoś odizolować się od powietrza pod nami. Rozciągnięta nad nami płachta chroni od deszczu. Ten sposób biwakowania nadaje się raczej do wędrówek po Beskidach od wczesnej wiosny do jesieni. Umożliwia biwakowanie wszędzie w lesie bez konieczności szukania płaskiego i suchego miejsca. Płachta nie chroni od wiatru. Pewną wadą jest mały komfort psychiczny. W namiocie jest on większy. Hamaki siatkowe są bardzo lekkie.
źródło: http://www.faq.e-gory.pl/spiwory.html

niedziela, 19 sierpnia 2007

Ważne dodatki do śpiworów

Ściągany kaptur to integralna cześć śpiwora a nie dodatek. Należy zwrócić uwagę na łatwość ściągnięcia (zmniejszenia otworu) kaptura od środka i wielkość minimalnego otworu. Im mniejszy tym lepiej. Rzadko będziemy spali przy minimalnym otworze ale... Ściągany kołnierz puchowy dookoła szyi znacznie poprawia komfort termiczny dlatego występuje prawie we wszystkich współczesnych śpiworach. Zapinana kieszonka bardzo się przydaje zwłaszcza na okulary. Na dole śpiwora bardzo często możemy znaleźć dodatkowo ocieploną kieszeń na stopy z wszytą gumką - idealne dla zmarzluchów. Zamek błyskawiczny śpiwora powinien być odpinany z dołu i z góry. W przypadku śpiworów z zamkiem po prawej i lewej stronie możliwe jest łączenie dwóch śpiworów. W celu? W celu przygarnięcia trzeciej zmarzniętej osoby. Jeśli myśleliście o czymś innym to wyjaśniam, cieplej jest gdy dwie osoby śpią każda w swoim śpiworze a nie w spiętych ze sobą. Wyjątek od tej reguły potwierdza moja żona, podobno działam jak piecyk katalityczny. Bardzo ważnym elementem jest wewnętrzna listwa wypełniona puchem zasłaniająca zamek. Kładąc się spać należy sprawdzić czy właściwie zasłania zamek. Zewnętrzna listwa przeciwwiatrowa powinna posiadać rzepy do zapięcia jej. Śpiwór powinien posiadać wszyty na zewnątrz kawałek taśmy w formie uszka. Umożliwia to podczas biwaku w trudnym terenie przywiązanie śpiwora aby wiatr go nie zwiał lub nie zsunął się w przepaść. Nie jest to oczywiście żadna asekuracja. Pokrowiec na śpiwór powinien być wodoszczelny (kroploszczelny) z klapką podkładaną pod otwór do ściągania. Bardzo dobrym pomysłem są umieszczone na bocznej powierzchni pokrowca trzy paski (!) do zmniejszania objętości spakowanego śpiwora (compression bag). Ja przyszyłem po prostu trzy paski uszyte z rzepów ze sprzączką. Działa rewelacyjnie.

źródło: http://www.faq.e-gory.pl/spiwory.html

niedziela, 12 sierpnia 2007

Śpiwory - puch kontra syntetyk

Poniższy artykuł omawia wszelkie parametry śpiworów istotne dla użytkownika i pomaga zadecydować, czy do naszego typu aktywności wybrać śpiwór syntetyczny czy puchowy.

Poniżej omówione są wszystkie kryteria oceny ocieplin śpiworów.
Kryterium Puch Syntetyk
Waga + -
Objętość + -
Pojemność cieplna + -
Dystrybucja ciepła + -
Wytrzymałość mechaniczna - -
Żywotność + -
Czas suszenia - +
Higroskopijność - +
Wyladzanie (arktyka) - +

Struktura i jednostki
W śpiworze puchowym puch jest pozamykany w trójwymiarowych komorach o różnym kształcie. Generalnie chodzi o to, żeby „kuleczki” puchu nie przemieszczały się wewnątrz konstrukcji. W przypadku rozerwania takiej komory puch po prostu się wysypie i odleci. O jakości puchu decyduje jednostka Cuin (cubic inch), czyli ilość cali sześciennych, jaką jest w stanie wypełnić określona ilość puchu (jedna uncja czyli 28 gram). W praktyce puch oznaczony symbolem 700 Cuin określa, że 28 gram tego puchu zajmuje objętość prawie 11,5 litra!

Ocieplina syntetyczna jest skonstruowana jak koc, a właściwie jak kilka koców położonych na siebie i ze sobą spojonych przy pomocy różnych technologii. Spajane są ze sobą włókna o rożnych kształtach i konstrukcji od jednej do siedmiu dziurek w przekroju, proste i spiralne. Najłatwiej jest określać jakość ociepliny za pomocą jej gęstości czyli ile waży 1 m2 danej ociepliny i na podstawie jej gęstości określać wartość izolacyjności, choć może się okazać, że wiodący producenci wytwarzają ocieplinę o 30% mniejszej wadze niż konkurencja ale porównywalną termicznie.

Struktura a wyladzanie
Bardzo istotnym czynnikiem wyboru jest możliwość wyladzania śpiwora syntetycznego. Otóż kiedy jest bardzo zimno punkt zamarzania będzie znajdował się wewnątrz śpiwora, pod jego powłoką zewnętrzną. I tam będzie się gromadził lód. Ponieważ ocieplina syntetyczna jest gładka, po rozpruciu tkaniny zewnętrznej łatwo jest z niej wykruszyć i wytrzepać bryłki lodu. W przypadku śpiwora syntetycznego nie byłoby to możliwe, bo „kulki” puchu po prostu by się wysypały, poza tym są zbyt małe i ruchome żeby lód osiadł w jednym miejscu i można go było usunąć.

Waga
Puch jest zdecydowanie lżejszy niż ocieplina syntetyczna, nawet kilkukrotnie. Tam gdzie każdy gram się liczy puch będzie zawsze naturalnym wyborem. Ociepliny syntetyczne są znacznie cięższe, wszystko zależy od użytego surowca i jego struktury. Śpiwór który izoluje do +5°C z puchu może ważyć tylko 0,5kg, śpiwór syntetyczny musi ważyć 1 kg. Śpiwór ekspedycyjny, który izoluje do -40°C z puchu ważyć może nawet poniżej 2 kg, śpiwór syntetyczny ważyć będzie minimum 4 kg. Tak więc różnica w wadze jest ponad dwukrotna!

Objętość
Puch daje się skompresować do niezwykle małych rozmiarów. Wynika to z jego niezwykłej struktury, o której więcej informacji znajduje się powyżej. Jest to jedyny materiał/ocieplina, którego objętość daje się zmniejszyć kilkunastokrotnie! Ociepliny syntetyczne ze względu na swoją warstwową strukturę daje się zmniejszyć do spakowania zaledwie kilkukrotnie. Najcieplejsze nawet wyprawowe śpiwory puchowe po spakowaniu mają objętość 20 litrów, a śpiwory syntetyczne około 40 litrów, chociaż dzięki sprytnym ściągaczom na workach można tę objętość zmniejszyć o 20% czyli do około 30 litrów.

Pojemność cieplna
Pojemność cieplna mówi nam o tym, jak szybko nasz śpiwór się zagrzeje, tzn. jak szybko nam się w nim zrobi ciepło. W puchu ciepło zrobi się błyskawicznie. W syntetyku może minąć sporo czasu zanim się zagrzejemy. Dlatego najlepsze rękawice puchowe i botki do ogrzania stóp robi się z puchu. Podobnie jest też z kurtkami.

Dystrybucja ciepła
Dystrybucja ciepła mówi nam o tym, czy ciepło wytwarzane przez nasz organizm rozprowadza się po całym śpiworze. Jest to niezwykle ważne, ponieważ większość ciepła podczas snu wytwarza nasza klatka piersiowa, a nie ręce i nogi. W bardzo niskich temperaturach potrzeba, żeby ciepło poprzez ocieplinę wędrowało po całej powierzchni śpiwora, aby ogrzać części ciała produkujące mniej ciepła. Okazuje się, że śpiwory puchowe dystrybuują ciepło znakomicie, natomiast syntetyki znaczenie gorzej. W efekcie podczas bardzo zimnych nocy w śpiworach syntetycznych może być tak, że ciepło nam będzie w korpus, a nogi będą nam marzły. W śpiworach puchowych raczej się to nie zdarza.

Wytrzymałość mechaniczna
Zarówno puch jak i ociepliny syntetyczne mają tutaj spore wady. Śpiwory z obu rodzajów ocieplenia należy przechowywać w formie rozłożonej, bez ściśnięcia w worku. Inaczej przy długotrwałym przechowywaniu w worku własności termiczne ulegną znacznemu pogorszeniu, a ocieplina może ulec zniszczeniu. Również maksymalne ściśnięcie ociepliny może doprowadzić do jej bezpowrotnego uszkodzenia. Syntetyki są znacznie wytrzymalsze mechanicznie (np. na przeciąganie się w śpiworze i naciąganie przez to tkaniny). Po prostu można je mniej szanować.

Żywotność
Czyli ile lat posłuży nam nasz śpiwór? Okazuje się, że to bardzo ważne kryterium. Często używany śpiwór puchowy nie straci swoich właściwości nawet przez 10 lat. Często używany śpiwór syntetyczny co 2 lata będzie mniej więcej o połowę cieńszy. Po 4 latach taki syntetyk będzie się nadawał tylko i wyłącznie na letnie wyjazdy pod namiot. Taka jest niestety smutna prawda, że mechaniczna żywotność ocieplin syntetycznych jest nieporównywalnie gorsza niż naturalnego puchu. Jeżeli więc przeliczymy sobie cenę rzeczy puchowych na ilość lat użytkowania okaże się, że drogie z pozoru rzeczy puchowe są najtańsze!

Czas suszenia, higroskopijność, wyladzanie.
Śpiwory wykonane z włókien syntetycznych to głównie poliester, który chłonie niewiele wody i bardzo łatwo go wysuszyć. Zawilgocony puch szybko traci swoje własności termiczne, zbija się i skleja. Czas suszenia puchu może wynosić nawet kilka dni. Do wysuszenia śpiwora syntetycznego wystarczy kilka godzin słońca. Przy długich wyprawach sporo jest sytuacji gdzie woda przenika do wnętrza śpiwora. Około litr wilgoci na dobę to pot z naszego ciała, sporo wody wcieramy również w tkaninę śpiwora leżąc na karimacie. Zdarzają się sytuacje awaryjne, gdy jakiś płyn wyleje nam się na śpiwór. Gdy jest bardzo zimno wydychane powietrze natychmiast zamarza, szron osiada wokół szyi i kaptura a następnie topi się i przenika do wnętrza śpiwora. Zdarza się tak szczególnie przy długich wyprawach arktycznych, gdzie jest wilgotno mimo niskich temperatur. Rzadziej w wyprawach wysokogórskich, gdzie powietrze jest bardzo suche. Puch, mimo że jest niezwykle dobrym izolatorem, chłonie bardzo dużo wody. Nie ma na to rady. Zatrzymuje ciepło, więc i zatrzymuje wilgoć zawartą w powietrzu. Jest kilka sposobów zminimalizowania tego efektu. Jednym z nich jest proces impregnacji puchu (silikonowania puchu). Puch powleczony silikonem lepiej znosi wilgoć i nie skleja się tak bardzo. Kolejnym sposobem jest uchronienie puchu przed przenikaniem wilgoci z zewnątrz poprzez zastosowanie na powłoki zewnętrzne śpiworów materiałów powleczonych membraną wodoodporną (endurance, Gore dry-loft itp.).

Wszędzie tam, gdzie mimo niskich temperatur panuje ogromna wilgotność najlepszym rozwiązaniem jest ocieplina syntetyczna. Czyli: Arktyka i rejony Mc Kinley w Ameryce Północnej oraz morza i oceany. W Polsce zimą bywa wilgotno w Bieszczadach i Karkonoszach szczególnie gdy temperatura oscyluje wokół 0°C. Również na jachty śródlądowe i morskie lepiej zdecydować się na syntetyk.

Wszędzie indziej, we wszystkich górach świata, na Antarktydzie i na pustyniach puch jest najlepszym rozwiązaniem.


Rafał Król

źródło: http://www.expeditions.pl/?id=03020

poniedziałek, 6 sierpnia 2007

Śpiwory z wypełnieniem sztucznym

Śpiwory z wypełnieniem sztucznym charakteryzują się mniejszą absorpcją wilgoci, szybciej wysychają. Stosowane w warunkach dużej wilgotności i podczas wycieczek zimowych (raczej łagodną zimą) z biwakowaniem w płachcie mogą z powodzeniem konkurować ze śpiworami puchowymi. Niższa cena jest również niebagatelnym argumentem. Wypełnienie sztuczne to przede wszystkim rożne formy włókien poliestrowych. Najważniejszą cechą jest sprężystość włókien i odpowiednia powierzchnia zewnętrzna. Sprężystość wpływa na współczynnik nadymania się a powierzchnia zewnętrzna odpowiada za hydrofobowość (niechęć do absorbowania wilgoci). Klasyczne włókno poliestrowe ma szorstką powierzchnię która nie tylko że stosunkowo dobrze przyjmuje wilgoć to dodatkowo powoduje sczepianie się sąsiednich włókien i znacznie obniża zdolność nadymania. Rozwiązano ten problem pokrywając włókna cienka warstwa silikonu. W tańszych śpiworach silikonowe pokrycie schodzi przy pierwszym praniu zwłaszcza jeśli wypełnienie jest no name.

Nie sposób wymienić tu wszystkie rodzaje wypełnień sztucznych, ograniczę się do najpopularniejszych, markowych materiałów:

* Quallofil-7. Na początku lat 80. firma DuPont wprowadziła na rynek sztuczne wypełnienie pod nazwa Quallofil-4 z czterema kanalikami wewnątrz włókna celem redukcji wagi. Obecnie włókna mają już 7 kanalików bez pogorszenia sprężystości.
* Thermolite Extreme. Nowy rodzaj wypełnienia również produkcji DuPont'a. Jest to mieszanka bardzo drobnych włókien (zatrzymujących cząsteczki powietrza), znacznie dłuższych, sprężystych włókien ułożonych pionowo oraz spiralnie zwiniętych włókien z 3 kanalikami nadającymi materiałowi wymaganą sprężystość. Używane przez firmę Nordisk w swoich śpiworach.
* MTI-Loft, Ultraloft, Terraloft. Rodzaj mieszanki spiralnych i kanalikowych (4- i 7-kanalikowe) włókien silikonowanych powierzchniowo. Firma Ajungilak używa MTI-Loft w serii śpiworów kompakt, Terraloft w śpiworach Igloo a Ultraloft w śpiworach całorocznych.
* Polarguard 3D. Ma zaokrąglone końce włókien oraz posiada drobniejszą strukturę od wymienionych wyżej. Współczynnik sprężystości (nadymania) jest najwyższy spośród wymienionych materiałów. Polarguard HV jest poprzednikiem 3D i charakteryzuje się ciągłością włókien i gładką powierzchnią.

Najbliższe lata przyniosą niewątpliwie dalszą poprawę własności wypełnień syntetycznych. Materiały syntetyczne są przyszywane do zewnętrznego i wewnętrznego pokrycia. Oczywiście brak jest szwów na wylot.

źródło: http://www.faq.e-gory.pl/spiwory.html

wtorek, 31 lipca 2007

Śpiwory puchowe

Biorąc pod uwagę własności izolacyjne, wagę i objętość po spakowaniu, śpiwory puchowe są nie do pobicia. Puch ma zdolność magazynowania wilgoci i skóra śpiącego człowieka jest sucha. Doskonałe własności izolacyjne i wilgoć zmagazynowana w puchu tworzą doskonałe warunki do snu. Zdolność magazynowania wilgoci jest w pewnych warunkach wadą. Wilgotny puch traci swoje własności izolacyjne wiec używanie śpiwora puchowego w warunkach permanentnej wilgoci (tropiki, żeglarstwo) jest niewskazane. Utrzymanie śpiwora puchowego w górach w stanie całkowicie suchym jest praktycznie niemożliwe. Obiegowe opinie stwierdzające że wilgotny puchowy śpiwór nie zapewnia właściwej izolacji wymagają pewnego sprostowania. Zauważalne pogorszenie zdolności izolacyjnych puchu występuje dopiero wtedy, gdy zaabsorbowana wilgoć spowoduje ponad 3-krotny wzrost ciężaru właściwego puchu. Czyli śpiwór ważący 1.7 kg i wypełniony 1.0 kg puchu musiałby ważyć ponad 3.7 kg (czyli zaabsorbował 2 litry wody) aby jego własności izolacyjne ulęgły pogorszeniu. Podane powyżej dane odnoszą się do puchu który nie został odtłuszczony chemicznie (taki stosuje się w śpiworach). Dane zaczerpnięto z materiałów firmy Globetroter i potwierdzono w trakcie prywatnej rozmowy.

Firmy Alpinus i Campus na swoich stronach internetowych podają trochę inne informacje: "50% zmniejszenie własności izolacyjnych przy wilgotności 25 %". Niestety, ani firma Alpinus ani Campus nie odpowiedziały na moje e-maile z prośbą o potwierdzenie tych danych. Śpiwór puchowy powinien być przechowywany w wodoszczelnym worku podczas transportu. Zawilgocenie śpiwora podczas noclegu w płachcie biwakowej jest na ogół powierzchniowe i nie wpływa na pogorszenie właściwości. Dopiero wielokrotne biwaki bez możliwości przesuszenia śpiwora mogą pogorszyć własności termoizolacyjne. Puch jest wyjątkowym produktem naturalnym i jak do tej pory nie mogą się z nim równać żadne włókna sztuczne. Do produkcji śpiworów używany jest puch gęsi i kaczy (z kaczek edendronowych). Dorosłe gęsi i kaczki żyjące w klimacie zimnym mają lepszy puch w porównaniu z żyjącymi w strefach umiarkowanych. Jakość puchu określana jest przez jego wielkość (pojedynczego "kłębka") i sprężystość (zdolność do "nadymania" się). Panuje zgodna opinia że puch gęsi jest najlepszy. Tego właśnie puchu używa się w śpiworach ekstremalnych i wyprawowych. Komory śpiwora wypełnione są mieszanką puchu i małych piórek w stosunku 90/10%. Taka kombinacja zapobiega zbrylaniu się puchu, powoduje bardziej równomierne wypełnienie komór i sprzyja nadymaniu się puchu. Spotykane są śpiwory z wypełnieniem puchowym 70/30% a nawet 50/50%. Należy zaliczyć je do niższej klasy choć w wielu warunkach mogą być z powodzeniem używane. Takie śpiwory mają mniejsze zdolności izolacyjne i większa wagę. Śpiwory z wypełnieniem 50/50% zaliczane są jeszcze do puchowych jednak na ogół aż 85% wypełnienia ma bardzo słabą zdolność nadymania się.

Kilka słów na temat sposobu pomiaru jakości puchu (niezbyt ważne dla użytkownika, ale wydaje mi się ciekawe). Próbka (1 uncja - 28 g) mieszanki 90/10% puchu pozostaje w cylindrze pomiarowym przez 24 h sprasowana. Następnie, po usunięciu tłoka, mierzymy objętość po rozprężeniu. Wynik powyżej 550 cali sześciennych objętości klasyfikuje puch jako dobry a wartość powyżej 650 cali sześciennych jako ekstra. Ilość puchu wypełniającego komorę jest ściśle określona. Jego objętość po rozprężeniu powinna odpowiadać objętości komory (rożnej w rożnych częściach śpiwora). Popularne dawniej dodawanie (dopychanie) większej ilości puchu skutkuje zwiększeniem ciężaru śpiwora bez poprawy jego zdolności izolacyjnych.

źródło: http://www.faq.e-gory.pl/spiwory.html

poniedziałek, 30 lipca 2007

Formy śpiworów i ich dopasowanie

Zasadniczo można wyróżnić obecnie cztery typy śpiworów:

1. kołdra - prostokątny śpiwór rozpinany z boku i w nogach, czasem posiada dopinany kaptur, rzadko puchowy raczej anilanowy, wygodny ale raczej zimny, na lato i to nie w górach
2. Let's Move - podobny w kształcie do klasycznej mumii ale szerszy w środkowej części, umożliwia przyjęcie pozycji embrionalnej podczas snu, średnia klasa w zakresie do 0 stopni
3. mumia - optymalna forma pozwala uzyskać najlepszy stosunek pomiędzy wagą a zdolnościami izolacyjnymi
4. specjalistyczne - wołałbym nazwać je dziwne, śpiwory nazywane Monster z rękawem puchowym na prawą rękę (jest też wersja dla mańkutów) aby leżąc w śpiworze gotować lub przewracać strony w książce, śpiwory dla myśliwych z dwoma rękawami żeby można było trzymać strzelbę i wiele podobnych

Rozróżniamy też zasadniczo cztery typy szycia komór śpiworów puchowych (bądź wypełnianych sztucznym puchem):

1. pikowane - dwie warstwy materiału przeszyte na wylot a powstałe komory wypełnione puchem (ten sposób nadaje się najwyżej na kołdry)
2. komory typu H - dwie warstwy materiału połączone są paskiem materiału, przekrój wygląda jak leżąca litera H gdzie poprzeczka jest właśnie tym dodatkowym materiałem, ten sposób szycia najczęściej stosowany w kurtkach puchowych
3. komory typu S - dwie warstwy materiału połączone paskiem materiału ale po skosie, tak żeby szwy nie znajdowały się jeden nad drugim, trudniejsza, a wiec droższa produkcja ale właściwości izolacyjne lepsze, obecnie najczęściej stosowany sposób szycia śpiworów
4. komory typu V - pomiędzy dwoma warstwami materiału znajduje się trzecia przyszyta na przemian do dolnej i górnej warstwy, bardzo trudne szycie (wiem bo sam sobie taki śpiwór uszyłem) ale bardzo dobre własności izolacyjne, obecnie rzadko stosowane

W przypadku śpiworów z włókien sztucznych możemy wyróżnić trzy typy szycia:

1. na zakładkę - wygląda to jak ułożone na dachu gonty, najczęściej stosowany przy wypełnieniach z Polarguard'u
2. dwuwarstwowo - dwie warstwy ocieplenia nie są ze sobą zszyte
3. trzywarstwowe - stosowane w śpiworach wielosezonowych

Właściwe dobranie wielkości śpiwora jest dosyć ważne. Mała osoba w długim śpiworze pozostawia w dolnej części niewykorzystaną przestrzeń której jej nogi nie są w stanie dostatecznie ogrzać. Efektem są zmarznięte stopy. W zbyt obszernym śpiworze występuje, opisany wyżej, szkodliwy efekt cyrkulacji powietrza. Śpiwór nie może też być zbyt obcisły żeby komory mogły się całkowicie napełnić powietrzem. Szczególną uwagę zwraca się na kształt i wypełnienie komór w rejonie głowy i stóp jako miejsc najbardziej wrażliwych na zimno. Wnętrze śpiwora ma mniejszą powierzchnię niż zewnętrze aby uniknąć fałdowania się materiału wewnętrznego i zredukować wagę.

źródło: http://www.faq.e-gory.pl/spiwory.html

środa, 25 lipca 2007

Śpiwór w górach

Śpiwór jest jednym z najważniejszych elementów wyposażenia górskiego na wędrówkach z biwakami. Bardzo często staje się jedynym miejscem, w którym można się przespać lub odpocząć, odizolowując ciało od warunków atmosferycznych. W trakcie długotrwałych wędrówek w warunkach zimowych ciepły śpiwór umożliwia wypoczynek fizyczny i daje duży komfort psychiczny. Gdy mam ze sobą zimą dobry śpiwór, wiem, że praktycznie w każdych warunkach i w każdej sytuacji sobie poradzę.
Właściwy wybór śpiwora ma znaczenie zarówno podczas weekendowego wyjazdu za miasto, jak i w czasie wielodniowych zimowych ekspedycji. Latem lub podczas wędrówek od schroniska do schroniska nie musimy nosić ciepłego, a więc ciężkiego i drogiego śpiwora, natomiast zimą dobry śpiwór może zadecydować o szansach przeżycia załamania pogody.
O śpiworach pisaliśmy w artykule „Kołderka Charliego” w numerze 8/2001 „n.p.m.”, a temat temperatur komfortowych i ekstremalnych szczegółowo opisano w numerze 12/2005 „n.p.m.”.

Wiadomości ogólne
Podczas noclegu w górach śpiwór powinien zapewnić naszemu ciału temperaturę optymalną dla snu i wypoczynku. Ponieważ nie istnieje idealny śpiwór przydatny we wszystkich warunkach klimatycznych, tylko dobrze definiując nasze potrzeby, możemy wybrać optymalny produkt.
Za utratę ciepła naszego ciała są odpowiedzialne cztery procesy fizyczne: konwekcja powietrza, przewodzenie ciepła (przede wszystkim do podłoża), ciepło parowania potu i promieniowanie. Najważniejsze w tym zestawieniu są dwa pierwsze czynniki. Dlatego zbyt obszerne śpiwory nie są wskazane i dlatego konieczne jest stosowanie dobrej karimaty.
Przy projektowaniu śpiworów nie bierze się pod uwagę płci użytkownika. Należy jednak zwrócić uwagę na to, że zazwyczaj kobiety potrzebują cieplejszego śpiwora niż mężczyźni w tych samych warunkach atmosferycznych. Związane to jest z gorszym na ogół krążeniem obwodowym krwi u kobiet. Osoba wybierająca śpiwór musi mieć świadomość, jak bardzo jest wrażliwa na zimno. Jest to sprawa indywidualna i nie idzie w parze ze wzrostem bądź wagą ciała.
Należy podkreślić, że śpiwór nie grzeje, a jedynie izoluje i magazynuje energię produkowaną przez ciało ludzkie. Wycieńczony i wychłodzony człowiek (ofiara wypadku) będzie w tym samym śpiworze odczuwał zimno dotkliwiej niż osoba zahartowana i najedzona.
Lepiej wybrać śpiwór trochę cieplejszy niż potrzebujemy – unikniemy wówczas szczękania zębami podczas pogorszenia pogody. Idealnie byłoby mieć dwa śpiwory: jeden lekki, używany późną wiosną, latem i wczesną jesienią (może być z wypełnieniem syntetycznym), drugi – cieplejszy, puchowy na zimę i trudne warunki atmosferyczne.

źródło: http://www.npm.pl/testy.php?kat=%A6piwory

Materiał zewnętrzny i inne cechy śpiwora na które warto zwrócić uwagę

Materiał zewnętrzny

Ważnym elementem zapewniającym wytrzymałość, w pewnym stopniu wodoodporności, a także nie gubienie wypełnienia jest materiał zewnętrzny. Stosuje się tu różne tkaniny. Najpopularniejszy i chyba najlepiej zdający egzamin jest występujący w kilku odmianach Pertex. Zapewnia optymalną wytrzymałość i bardzo gęstą strukturę dzięki czemu puch nie wydostaje się ze śpiwora na zewnątrz.

Inne

Warto zwrócić także uwagę na inne elementy, takie jak zamki, listwy termiczne pod zamkami, komorę docieplającą stopy, kieszonki wewnętrzne, czy worek na śpiwór. Warto by zamek był renomowanej firmy np. YKK czy Salmi. Zapewni to jego niezawodność i długa żywotność. Pod zamkiem powinna znajdować się listwa termiczna zapobiegająca przez niego utratę ciepła. Listwa ta powinna być tak skonstruowana by nie wcinała się w zamek podczas jego zapinania. Niekiedy śpiwory zimowe posiadają dodatkowe docieplenie w okolicy stóp tzw. komorę docieplającą stopy co na pewno docenią osoby szczególnie wrażliwe na zimno.

źródło: http://www.ultrasport.pl/jak_dobrac_spiwor_do_wlasnych_potrzeb,artykul,400.html

wtorek, 24 lipca 2007

Zakresy temperatur śpiwora

Na ogół producenci śpiworów podaja zakresy temperatur optymalne dla danych modeli. Są to wartości których zdrowy, wypoczęty człowiek śpiący w samej bieliźnie nie powinien odczuwać zimna. Należy być ostrożnym przy posługiwaniu się wartościami na metkach czy opakowaniach naszych „towarzyszy snu”. Nie należy sugerować się zbytnio wartościami ekstremalnymi, a raczej patrzeć na komfort. W państwach Unii Europejskiej od początku 2005 r obowiązuje norma ustanowiona przez Comité Européen de Normalisation (CEN), dotycząca jednolitego sposobu informowania klientów o charakterystyce śpiworów. Norma EN 13537:2002 narzuca jednolity sposób badania właściwości cieplnych śpiworów, dzięki czemu ich porównanie staje się bardziej obiektywne. Zgodnie z tą normą zostały określone poziomy temperatur przy których człowiek może korzystać ze śpiwora bez narażenia życia spowodowanego hipotermią.
Temperatura komfortu - to dolny poziom temperatury otoczenia, przy którym osoba leżąca w śpiworze nie odczuwa dokuczliwego zimna.
Temperatura graniczna - dolny poziom temperatury otoczenia, w której zdrowy mężczyzna o wadze ok. 80 kg, będący w pozycji skulonej, nie powinien odczuwać zimna.
Temperatura ekstremalna - minimalna wartość temperatury otoczenia, przy której śpiwór zapewnia ochronę kobiecie, przed wyziębieniem zagrażającym życiu.
Temperatura maksymalna – wartość ta określa górną granicę temperatury w której przy rozpiętym śpiworze osoba jest w stanie spać względnie komfortowo.

poniedziałek, 9 lipca 2007

Wypełnienie śpiwora

Śpiwory syntetyczne wypełniane są różnego rodzaju sztucznymi ocieplinami z włókien o konstukcji kanałowej (pustych w środku). W zależności od przeznaczenia stosuje się różne włókna lepej lub gorzej kumulujące ciepło. Mogą to być np. Hollowfibre, Uultraloft, Quallofil, Thermolite, Polarguard 3D. Do wypełnienia śpiworów puchowych używa się puchu kaczego lub gęsiego w określonych proporcjach puchu do maych piórek i odpowiedniej sprężystości. Lepsze właściwości termoizolacyjne ma puch gęsi. Najlepiej jeśli stosunech puchu do małych piórek jest jak największy np. Lepsze właściwości będzie miął śpiwór o stosunku 90/10 niż ten o stosunku 70/30 czy 50/50. W wyprawowych śpiworach stosuje się ieszanki dochodzące nawet do 92/8 czy 97/3. Sprężystość pychu mierzy się w jednostkach „cuin”. Im wyższa liczba jednostek tym lepiej i zarazem cieplej.

niedziela, 8 lipca 2007

Puch czy syntetyk

Pod względem wypełnienia śpiwory możemy podzielić na syntetyczne (z wypełnieniem sztucznym) oraz puchowe (wypełnione gęsim lub kaczym puchem). Te pierwsze generalnie są cięższe, zajmują więcej miejsca i nie są tak ciepłe jak śpiwory puchowe ale są tańsze, łatwiejsze w utrzymaniu i odporne na wilgoć. Te drugie z kolei, analogicznie są lżejsze, lepiej się kompresują i oferują większy komfort termiczny (oczywiście w zależności od ilości wypełnienia). Z drugiej strony są to produkty droższe i należy o nie bardziej dbać (wietrzyć, suszyć i odpowiednio czyścić).

sobota, 7 lipca 2007

Jak dobrać śpiwór do własnych potrzeb?

Przy wyborze śpiwora przede wszystkim musimy zadać sobie pytanie w jakich warunkach będziemy go używać. Nie ma jednego idealnego śpiwora, który świetnie sprawdzałby się zarówno latem jak i zimą. Lekki nieduży śpiwór na cieplejsze dni, nie będzie nas chronił przed zimnem wczesną wiosną, zimą czy jesienią. Z kolei gdy gruby, ciepły śpiwór nie zapewni nam komfortowego snu w lecie gdyż będzie zbyt ciepły.

piątek, 6 lipca 2007

Śpiwór

Śpiwór – swego rodzaju worek do spania, służący za przenośne i niemal natychmiastowe miejsce do spania. Zwinięty - jest łatwy w transporcie, staje się więc nieodzownym elementem wyposażenia podróżników.

Śpiwór budową przypomina zwiniętą w rękaw kołdrę zamykaną z jednej strony na zamek błyskawiczny, do której wsuwa się człowiek. śpiwory używane są również przez alpinistów i polarników jako podstawowy element wyposażenia obok namiotu, gdyż ze względu na swoje najczęściej puchowe lub piankowe wypełnienie oraz specjalny kaptur ze ściągaczem podtrzymują temperaturę ciała w nocy. W użyciu są też tzw. "nogi słonia" - ocieplany wór sięgający po pachy. Górną część ciała chroni puchowa kurtka.

źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/%C5%9Apiw%C3%B3r

czwartek, 5 lipca 2007

Wstęp

Wakacje, obozy, namioty, podróże w nieznane...
Gdziekolwiek jesteśmy i cokolwiek robimy zawsze nadchodzi czas kiedy...chce nam się spać! Tego nie da się ustrzec! Sen jest stałą częścią naszego życia, jest wpisany w nasze funkcjonowanie tak jak jedzenie, picie itd. Dlatego warto zadbać o to, aby w momencie gdy sen nas zmorzy było gdzie i na czym się wyspać. Oczywiście w normalnych warunkach śpimy najczęściej w łóżku, na jakimś tapczanie czy kanapie, przykryci kołderką lub kocem, ale co gdy tego wszystkiego nie ma? Wtedy naprawdę warto mieć przy sobie śpiwór! Wspaniały wynalazek, który pozwala nam spać i nie zmarznąć - oczywiście jeżeli jest dobrze dobrany.
Pragnę w tym miejscu zebrać wszelkie informacje dotyczące śpiworów, tak aby zaopatrzyć się w jak najlepszy i móc cieszyć się spokojnym snem zawsze gdy przyjdzie nam spać poza domem.